زمانبندی ماشینهای مجازی متمرکز به کمک تحلیل تداخل بارهای کاری
استاد راهنما: دکتر محسن شریفی
استاد مشاور: مهندس هادی سلیمی
برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود
(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)
تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چکیده
امروزه فناوری مجازیسازی به دلیل مزایای قابل توجهی مانند بهبود بهرهوری منابع و کاهش مصرف انرژی، ابزاری بسیار مهم در طراحی مراکز داده بزرگ است. با وجود مزایای فراوان، این فناوری در بسیاری از موارد کارایی مناسبی را از نظر نحوهی زمانبندی ماشینهای مجازی فراهم نمیکند. تداخل انواع بارکاری مربوط به برنامههای کاربردی باعث ایجاد تغییرات قابل توجه در زمان اجرای برنامههای کاربردی میشود. بنابراین به نظر میرسد با محبوبتر شدن فناوری مجازیسازی، مسالهی زمانبندی ماشینهای مجازی متمرکز با در نظر گرفتن تداخل نوع بارکاری آنها امری ضروری است. در این تحقیق به منظور بررسی میزان تداخل عملکرد بین ماشینهای مجازی با بارهای کاری از نوع شبکه و پردازشی در حال اجرا بر روی میزبان فیزیکی مشترک، آزمایشهای تجربی متفاوتی انجام شده و بر اساس نتایج حاصل شده، مدل تداخل عملکرد به دست آمده است. در ادامه الگوریتم زمانبندی ماشینهای مجازی با استفاده از مدل تداخل عملکرد به دست آمده ارایه شده است. الگوریتم پیشنهادی با الهام از الگوریتم کولهپشتی صفر و یک، مجموعهای از ماشینهای مجازی را که کمترین میزان تداخل عملکرد و حداکثر میزان بهرهوری منابع را نسبت به دیگر مجموعههای موجود داراست را انتخاب کرده و مابقی ماشینها را متوقف مینماید. این الگوریتم در دورههای زمانی اجرا شده و این کار تا زمانی که کار تمامی ماشینها به اتمام برسد ادامه خواهد داشت. در انتها، عملکرد الگوریتم پیشنهادی ما با یکی از الگوریتمهای رایج توازن بار مورد مقایسه قرار گرفته است. عملکرد الگوریتم پیشنهادی ما از نظر زمان پاسخگویی در حدود 7 درصد بهتر عمل میکند.
مجازیسازی یکی از تکنیکهای پایه در معماری مراکز است که به خصوص در سالهای اخیر به طور چشمگیری در راهاندازی خدمات الکترونیک به کار میرود. این فناوری با ایجاد ماشینهای مجازی بر روی یک سختافزار، امکان استفادهی بهینه از سختافزار و سهولت در نگهداری را فراهم نموده و راندمان و دسترسپذیری منابع را به طور قابل توجهی بالا میبرد. با این وجود تمامی مزایای این فناوری، استفادهی بهینه از امکانات آن امری ضروری در جهت حفظ کارایی سیستم خواهد بود.